Przegląd gry LA Noire: przenośne klasyczne odrodzenie

1. Plusy:

Jak pamiętam, byłem zachwycony grą LA Noire, kiedy została wydana w 2011 roku. Zawsze lubiłem mocne kryminały, doprawione oszałamiającym stylem noiry z lat 40., niezapomnianymi postaciami, retro samochodami i femme fatales. A w tej grze wszystkie powyższe były pod dostatkiem. Od tamtej pory minęło sześć lat, a dziś chciałbym powiedzieć naszym czytelnikom o zaktualizowanej wersji tej wspaniałej gry wydanej na konsolę hybrydową. Przełącznik Nintendo . Czy wiesz, co to znaczy? Teraz możesz grać w dowolnym miejscu i czasie bez żadnych ograniczeń.

Gra: LA Noire
Platforma: Przełącznik Nintendo , PlayStation 4, Xbox One
Gatunek: Akcja-Przygoda
Data wydania: 14 listopada 2017 r
Deweloper: Team Bondi
Wydawca: Rockstar Games

LA Noire to pierwsza i ostatnia gra australijskiego studia Team Bondi i „wymarzony projekt” założyciela studia Brendana McNamary. W przeszłości reżyserował jedno z wewnętrznych studiów Sony o nazwie Team Soho. Ale kiedy Japończycy postanowili zamknąć nierentowne podziały wewnętrzne, McNamara został bez pracy i założył własną firmę zajmującą się tworzeniem gier. Tak narodziła się idea przygodowej gry detektywistycznej, w której gracze znajdą się w butach prawdziwego detektywa z późnych lat 40-tych. Koncepcja spodobała się producentom z Rockstar Games, którzy przeznaczyli środki na realizację projektu. Wydawałoby się, że wszystko jest wspaniałe, ale tylko rozwój gry towarzyszył głośnym skandalom i przeciągał się przez siedem długich lat.

W studio Team Bondi panował straszny chaos. Ludzie pracowali w warunkach niewolniczych przez 12 godzin dziennie, ale w końcu nazwiska ponad 100 programistów nawet nie znalazły się w końcowych punktach gry. McNamara stale zmusił swoich pracowników do zmiany niektórych aspektów projektu, co dodatkowo opóźniło proces rozwoju i strasznie rozwścieczyło producentów z Rockstar. LA Noire urodził się w męce, a kiedy po siedmiu latach rozwoju nadal był w sprzedaży, wydawca Rockstar postanowił nie mieć już nic wspólnego z australijskim studiem. Kolejnym projektem Team Bondi miała być gra Whore of the Orient, ale nigdy nie miała się urodzić. Studio zatopiło się w wielomilionowych długach, więc Brendan McNamara nie miał nic poza zamknięciem firmy. Przez jakiś czas nadal cenił sobie marzenie o powrocie do rozwoju kolejnej gry, ale szybko zdał sobie sprawę, że bez pieniędzy i wsparcia ze strony Rockstar zawiodłby. Cóż, dzięki historii tworzenia gry, uporządkowaliśmy to. Czas porozmawiać o jej nowoczesnym przedruku. Przypomnę, że zaktualizowana wersja została wydana na konsolę Xbox One, PlayStation 4 i Nintendo Switch, a dziś powiem wam o ostatniej z trzech wymienionych.

Jeśli chodzi o fabułę, LA Noire pozostało niezmienione. Bohaterem jest weteran wojenny Cole Phelps, który wraca do domu i pracuje jako patrolowiec na zwykłym posterunku policji w Los Angeles. Pilnie wykonuje swoją pracę, która imponuje władzom i szybko wzrasta w szeregach. Przenosi się najpierw do transportu, a następnie do wydziału dochodzeń w sprawie zabójstw. Klika najtrudniejsze przypadki, takie jak orzechy, więc szybko wspina się na szczyt hierarchii policji - w departamencie obyczajów. I tutaj Phelps otwiera ciemną stronę prawa: korupcję, liczne naruszenia i inne okropności sprawiedliwości. Widzimy, jak zmienia się człowiek, który ma coraz więcej autorytetu i władzy do swojej dyspozycji. Zmienia się jego stosunek do życia, do rodziny, do pracy. I obserwowanie tych zmian jest niezwykle interesujące: czy Phelps może pozostać wierny sobie, czy też ciemność w końcu go całkowicie pochłonie?

Gra jest bardzo powolna. To nie prowadzi cię nigdzie, nie zmusza cię do szybkiej jazdy do przodu, dając czas na przemyślane przejście. Tylko w rzadkich przypadkach będziesz musiał biegać trochę po podejrzanych po ulicach Los Angeles i strzelać do gangsterów, którzy są uzbrojeni w opór wobec ciebie. Przejście z punktu „A” do punktu „B” jest najwygodniejsze w samochodzie służbowym. Biorąc pod uwagę, że model zarządzania transportem w grze, delikatnie mówiąc „tak-tak”, możesz poprosić o zasiadanie za kierownicą swojego partnera, a gdy zabiera cię na miejsce zbrodni lub do domu podejrzanego, idź do aneksu kuchennego i zaparz sobie herbatę. Szczerze mówiąc, podoba mi się to podejście do gry: nie spieszysz się, ciesząc się naprawdę fascynującą fabułą, żywymi postaciami i wchodzeniem w atmosferę późnych lat 40-tych. Opowieść jest prosta!

Powinna być mała liryczna dygresja. Specjalnie dla rozwoju gry Brendan McNamara założył kolejną firmę - Depth Analysis, która zajmuje się digitalizacją wyrazów twarzy aktorów i przenoszeniem ich do grafiki CG. W rzeczywistości LA Noire dokonało niewielkiej rewolucji pod względem zwiększenia realizmu animacji twarzy postaci wykorzystujących technologię MotionScan. Chociaż animacja nie jest do końca poprawna, nazwij ją. Mamy do czynienia z przeniesieniem prawdziwych mimików do gry za pomocą zestawu 32 kamer zainstalowanych wokół aktora. Jedyną wadą tej technologii było to, że ruchy ciała były wychwytywane oddzielnie od twarzy, co czasami prowadziło do nienaturalnego dysonansu, gdy były one łączone. Ponadto technologia w tamtym czasie była bardzo droga, a biorąc pod uwagę, że ponad 20 godzin rozmów zostało nakręconych dla LA Noire, nadmuchało to i tak już fantastyczny budżet gry na 50 milionów dolarów.

Ważną częścią rozgrywki jest komunikacja ze świadkami i osobami podejrzanymi o popełnienie przestępstw. Powyżej już mówiłem o precyzyjnym uchwyceniu mimiki aktorów - to właśnie podczas przesłuchań ta technologia pojawia się przed nami w całej okazałości. Dosłownie czujesz, kiedy człowiek coś ukrywa przed tobą, a kiedy mówi prawdę, dzięki niemal nieuchwytnym ruchom mięśni twarzy. W oryginalnej grze uważnie wysłuchaliśmy zeznań, porównaliśmy je z dowodami, które posiadamy i zebranymi informacjami, po czym doszliśmy do wniosku: czy osoba mówi prawdę, czy nas okłamuje, czy jest winna „przez większość nie oddaje się”. W zaktualizowanej wersji LA Noire ten model interakcji z NPC uległ pewnym zmianom. Zamiast „prawdy”, „wątpliwości” i „oskarżenia” gracz może wybrać „dobrego policjanta”, „złego policjanta” i „oskarżenia”. Z nazwisk staje się jasne, że w pierwszym przypadku detektyw Phelps grzecznie rozmawia z postacią, w drugim próbuje wywierać na niego presję, aw trzecim, oczywiście, szturcha nosem niezbite dowody wskazujące na jego udział w zbrodni. Nie znaczy to, że rozgrywka bardzo się zmieniła z tego powodu, ale stała się świeża - bez wątpienia.

Jeśli chodzi o wyszukiwanie i badanie dowodów, z mojego punktu widzenia jest to jedna z mocnych stron gry. Bohater uważnie analizuje miejsce zbrodni, ponieważ nie należy przeoczyć ani jednego drobiazgu (ostateczna ocena ukończonej sprawy zależy od ilości znalezionych dowodów). Opcjonalnie obiekt leżący w miejscu zabójstwa będzie dla ciebie użyteczny, niemniej jednak powinieneś nadal na niego zwracać uwagę. Na wszelki wypadek. Obróć go w swoje ręce, sprawdź ze wszystkich stron. Nigdy nie wiesz, jak może pomóc w śledztwie. Niewielka plamka krwi może doprowadzić cię do śladu mordercy, zgodnie z liczbą znalezionej broni, możesz znaleźć nazwisko jej właściciela, a zwykłe pudełko zapałek może doprowadzić cię do zupełnie nowej lokalizacji. Ponadto detektywi aktywnie korzystają z policyjnego archiwum, aby znaleźć adresy instytucji i podejrzanych, więc staraj się nie tracić z oczu publicznych telefonów.

Wersja gry na konsolę Nintendo jest nie tylko możliwa do zabrania ze sobą wszędzie. Aktywnie korzysta z wielu innych funkcji platformy. Na przykład, jego precyzyjne wibracje HD Rumble, zdolne do przekazywania odczucia uruchomienia silnika samochodu i wielu innych zdarzeń pojawiających się na ekranie dzięki efektom dotykowym. Po raz pierwszy odtwarzacz oferuje sterowanie dotykowe. Podczas badania dowodów i przesłuchiwania podejrzanych możesz wybrać opcje działania, dotykając ekranu palcami. Możesz nim sterować za pomocą ruchów kontrolera Joy-Con, ale dla mnie to zbyt niezwykłe. Jednak nikt nie pozbawia cię tradycyjnego modelu zarządzania. A fakt, że wersja Switch zawiera wszystkie dochodzenia, nawet te, które były dystrybuowane jako bonusy za wstępne zamówienie lub zakup specjalnej edycji gry, było dla mnie przyjemnym odkryciem.

Wizualnie gra wygląda dość ładnie nawet dzisiaj. Czasami mimowolnie przyłapałem się na myśleniu: jak programiści wycisnęli taki obraz z małej konsoli Nintendo Switch. Nie, oczywiście, nie ma imponującej rozdzielczości 4K, jak w przypadku Xbox One X lub PlayStation 4 Pro, ale japońska konsola stara się nadążyć za bardziej wydajnymi odpowiednikami i tworzy obraz, który pozwala w pełni cieszyć się atmosferą gry. Widocznie przegrywa wersja przenośna gry, z wyjątkiem oświetlenia. W niektórych miejscach naprawdę utyka. Co do reszty, obraz jest niezwykle przyjemny, nawet pomimo czcigodnego wieku projektu. Na pewno pod wrażeniem pracy artystów Team Bondi, którzy w najmniejszym szczególe odtworzyli ekran Los Angeles z 1947 roku. Ta prawdziwie tytaniczna praca powoduje szczery podziw. Osobno chcę wspomnieć o doskonałej ścieżce dźwiękowej do autorstwa kompozytorów Andrew i Simona Hale'a. W legendarnym studio Abbey Road dwóch utalentowanych muzyków, we współpracy z Woodym Jacksonem (autorem muzyki do gry Red Dead Redemption), nagrało absolutnie wspaniałe utwory jazzowe, otaczając cię jeszcze bardziej w szlachetnej atmosferze.

Plusy:

• Doskonała detektyw noir atmosfera.
• Silna fabuła i świetny zespół postaci.
• Świetna gra stała się całkowicie przenośna.
• Bardzo fajna technologia przechwytuje mimikę aktorów.
• Los Angeles z końca lat 40. doskonale odtworzony na ekranie.
• Początkowo gra obejmowała wszystkie badania.
• Wysokiej jakości gra głosowa i znakomita gra aktorska.
• Zaawansowany system zbierania dowodów i przesłuchań podejrzanych.
• Nowe metody sterowania zostały dodane do gry.
• Wersja konsoli otrzymała rosyjskie napisy.
• Po raz pierwszy gra LA Noire może zabrać ze sobą wszędzie.

Wady:

• Gra nie oferuje nowych treści ani mechaniki.
• W niektórych miejscach grafika jest nieco przestarzała.
• Ruchy aktorów były rejestrowane oddzielnie od wyrazu twarzy.
• Miasto wydaje się puste, a potyczki powierzchowne.

W rezultacie wszyscy mamy jeden z najlepszych portów wspaniałej gry na zupełnie nowy sprzęt. Jednak od twórców Rockstar nie oczekujemy niczego innego i nie możemy. Ci faceci nie robią na drutach mioteł. Oczywiście bez drobnych błędów w grze się nie udało. Na przykład w niektórych miejscach obiekty pojawiają się znikąd tuż przed twoim nosem. System zarządzania transportem jest dość niezdarny, a potyczki w grze wydają się w ogóle zbędne (osobiście wolałbym, aby twórcy spędzali więcej czasu z komponentem detektywistycznym). Niemniej jednak wszyscy ci twórcy LA Noire wybaczają bez wahania. Bardzo dobrze gra jest we wszystkim. Dlatego bez skrupułów daję jej 9 punktów na 10 i polecam dowolną z trzech zaktualizowanych wersji, które zostały wydane. To wspaniała okazja, aby przepisać jednego z najlepszych detektywów w historii branży gier.